Sanman taleb-i devlet ü cah etmeye geldik...

Çoğumuz Fatih Sultan Mehmed'i 1453 de İstanbul'u fethederek,çağ açıp çağ kapayan bir zafer elde etmesiyle bilir,tanırız..Kitaplarımızda böyle geçer çünkü...

Peki hiç düşündük mü? Bu koca cihan İmparatoru'nun muradı neydi? Hedefi? Amacı?...

Sanman taleb-i devlet ü cah etmeye geldik;

Biz aleme bir Yar (c.c) için ah etmeye geldik...

Böyle söylüyordu Fatih...Böyle söylerek aslında bir bakıma amacını,hedefini ortaya koyuyordu..Evet;bu kainatta yapılabilecek en büyük ve en güzel iş bir Yar (c.c) için ah etmek..O'nun doğrultusunda bir hayat yaşayabilmek...

Aziz ecdadımızın muradları buydu..ve işte bu niyetleri doğrultusunda cihan imparatorluğu kurdular ve asırlarca yaşadılar,yaşattılar İslam'ı,adaleti,ilmi ve daha birçok güzelliği...

Şimdi bizlerde bu aziz ecdadın torunları olarak neyi nasıl istediğimizin farkında olmalıyız? Yoksa emanete yeteri kadar sahip çıkamamakla birlikte,o emaneti elden çıkartma,(Allah muhafaza!) kaybetme durumu da söz konusu...hasılı lafla emanetçilik olmuyor beyler!...

Eğer böylesi aziz bir ecdadın torunuyum diyorsan bunu ispatlayacaksın!...Önce şahsına sonra ailene çevrene bayrağına hasılı seni sen yapan tüm maddi manevi değerlere layık olmaya çalışacaksın!...Çalışmalıyız!...

Ertuğrul Gazi bir sözünde bu cihan imparatorluğunun kuruluş amacını şöyle ifade ediyordu;

Davamız kuru bir cihangirlik davası değildir;bilakis davamız ilay-ı kelimetullah'tır...

Günümüz neslinin bir çoğu daha ''beş vakit namazını'' kılmaktan aciz iken nasıl olacak da böylesi bir maneviyata,emanete sahip çıkacak,çıktığını iddia edecek! doğrusu merak ediyorum...Ecdadımız bu davayı sadece söze,takım elbise giymeye,tesbih sallamaya bırakmış olsaydı,heyhat! şu anda ne Osmanlı olurdu ne de onun bıraktığı güzellikler...

Fatih'in sözüne kulak vermek lazım...Ne uğruna yaşayıp ne uğruna öleceğimizin sorusu ile kendimizi sürekli muhasebeye tabi tutmamız lazım...

Ne mutlu emanete layık olabilenlere,sahip çıkabilenlere!...ne mutlu!...

Muhabbetlerimle...